τα ρομπότ που δεν θα κάνουν στάση για τσιγάρο

Το να μαζέψει κάποιος ένα κουνουπίδι από το χωράφι του είναι μία δουλειά η οποία, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται εξαιρετικά απλή- τουλάχιστον, φαίνεται έτσι όταν κάποιος βλέπει το κουνουπίδι σερβιρισμένο μπροστά του στο τραπέζι. Αλλά το να ξέρει την κατάλληλη στιγμή για τη συλλογή του έχει την ιδιαιτερότητά του- η οποία αποκτά πολύ μεγάλη σημασία όταν στην «εξίσωση» υπεισέρχονται και οικονομικοί παράγοντες, δηλαδή όταν μιλάμε για αγροτική παραγωγή, η οποία πρέπει να προωθηθεί την κατάλληλη στιγμή στην αγορά. Επίσης, κάποιες φορές τίθεται και θέμα εύρεσης πρόθυμου εργατικού δυναμικού: «Είναι μία απαίσια δουλειά, δεν την κάνουν πολλά άτομα» λέει ο Δρ. Ρίτσαρντ Ντάντλεϊ του National Physical Laboratory (NPL), ο οποίος εργάζεται πάνω σε ένα πρόγραμμα δημιουργίας ρομποτικών εργατών, οι οποίοι θα αντικαταστήσουν τους ανθρώπους αγρότες- τουλάχιστον, όσον αφορά τις συγκομιδές.
Συνεχίζοντας με το ίδιο παράδειγμα: Οι ανθρώπινες μέθοδοι συγκομιδής κουνουπιδιών απαιτούν περίπου 15 άτομα που βαδίζουν μπροστά από μία αλωνιστική μηχανή, ελέγχουν τα κουνουπίδια για να δουν αν έχουν το κατάλληλο μέγεθος, τα κόβουν και τα ρίχνουν στην καρότσα του οχήματος- διαδικασία που γίνεται μέσα σε δευτερόλεπτα. Ως εκ τούτου, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι γίνονται πολλά λάθη, ενώ πολύ συχνά η διαδικασία δεν είναι όσο αποδοτική αναμενόταν- καθώς, όπως σχολιάζει ο Δρ. Ντάντλεϊ, «τις περισσότερες φορές γίνεται ένα πέρασμα και ό,τι 'ξεφύγει', απλά μένει να σαπίσει».
Η ομάδα του Ντάντλεϊ συνεργάζεται με την εταιρεία αγροτικών μηχανημάτων Vegetable Harvesting Systems με απώτερο στόχο την κατασκευή ρομπότ τα οποία είναι το ίδιο γρήγορα με τους ανθρώπους (αν όχι γρηγορότερα), και είναι σε θέση να κρίνουν αν ένα κουνουπίδι είναι έτοιμο για συγκομιδή ή όχι.
Ένα από τα πρωτότυπα έχει έναν πολυαξονικό βραχίονα καθώς και έναν που είναι εξοπλισμένος με λεπίδα: το μοντέλο αυτό είναι σε θέση να κόβει και να συλλέγει. Ήδη δοκιμές βρίσκονται εν εξελίξει στο Κέμπριτζσαϊρ.
Όσον αφορά τα «κριτήρια επιλογής», το ρομπότ είναι εξοπλισμένο με ειδικούς αισθητήρες, οι οποίοι είναι σε θέση να κρίνουν αν ο καρπός είναι έτοιμος για συγκομιδή.
«Υπάρχει ένα συγκεκριμένο μέγεθος στο οποίο όταν τα κουνουπίδια φτάσουν είναι ώριμα» είπε σχετικά ο Δρ. Ντάντλεϊ.
Τα δοκιμαστικά μοντέλα προς το παρόν ακολουθούν αλωνιστικές μηχανές- αλλά στο μέλλον, όπως ισχυρίζεται η ερευνητική ομάδα, θα είναι σε θέση να «περιπολούν» μόνα τους.
«Θα χρησιμοποιούν GPS και προηγμένα τεχνολογικά μέσα για να αντιλαμβάνονται το σημείο στο οποίο βρίσκονται οι καλλιέργειες…θα μπορούν επίσης να καταγράφουν την πρόοδό τους, έτσι ώστε να γίνονται συγκρίσεις και προβλέψεις και να μεγιστοποιείται η απόδοσή τους». είπε σχετικά ο Ντάντλεϊ.
«Η γεωργία είναι μία πολύ μεγάλη ευκαιρία για αυτοματισμούς τύπου ρομποτικής» είπε ο καθηγητής Τόνι Στεντς του Field Robotics Centre του Carnegie Mellon University.
Μέχρι τώρα, η γενικευμένη χρήση ρομπότ στη γεωργία θεωρούνταν εξαιρετικά ακριβή, με αποτέλεσμα να δίνεται μεγαλύτερη σημασία στην εξέλιξη της τεχνολογίας σε θεριζοαλωνιστικά μηχανήματα- η χρήση των οποίων όμως περιορίζεται σε συγκομιδές συγκεκριμένων ειδών.
«Τα τρακτέρ για παράδειγμα: έλκουν αλέτρια, προβαίνουν σε σπορές και ραντισμούς κ.α. Όλα αυτά μπορούν να βελτιωθούν αν απομακρύνουμε τον οδηγό» είπε χαρακτηριστικά.
Η αυτοματοποίηση των τρακτέρ θα είχε πολλά οφέλη, σύμφωνα με τον καθηγητή Στεντς: ένα εξ αυτών θα ήταν και η προστασία της υγείας των αγροτών, καθώς θα περνούσαν λιγότερο χρόνο κοντά σε μεγάλα μηχανήματα και χημικές ουσίες. Επίσης, ένα αυτόματο τρακτέρ θα μπορούσε να εργάζεται ασταμάτητα για 24 ώρες και άνω, χωρίς διαλείμματα και χωρίς μείωση της αποδοτικότητας.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από BBC