Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Α. Βγενόπουλος: "Ζούμε το τέλος μίας εποχής"





«Το επόμενο βήμα για την ελληνική οικονομία είναι το ΔΝΤ και η Ευρώπη», δήλωσε μιλώντας στην Τηλεόραση του ΣΚΑΪ και τους «Νέους Φακέλους» ο πρόεδρος της MIG, Ανδρέας Βγενόπουλος και εκτίμησε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πέσουν τα spreads, από τη στιγμή που το Πρόγραμμα Σταθερότητας απέτυχε να πείσει τις αγορές.

«Προς το παρόν δε χρεοκοπούμε... η προσφυγή στο ΔΝΤ δεν είναι το τέλος, αλλά η αρχή μίας νέας περιόδου, με αρκετά όμως νεφελώδη στοιχεία τα οποία θα πρέπει να ξεκαθαριστούν...», σημείωσε ο κ. Βγενόπουλος και πρόσθεσε: «Το ΔΝΤ μπορεί να βοηθήσει, αλλά μπορεί να αποδειχθεί και δαίμονας».

Ο πρόεδρος της MIG επεσήμανε ότι ζούμε το τέλος μίας εποχής, λόγω της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής κρίσης που οδήγησε η αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και κάλεσε τον πρωθυπουργό να μην υπολογίσει κανένα πολιτικό και κομματικό κόστος «και να ηγηθεί προς μία νέα κατεύθυνση». «Φοβάμαι, όμως - πρόσθεσε - ότι ο κ. Παπανδρέου δε θα αντέξει να προχωρήσει μπροστά, όσο έχει γύρω του έναν κρατικό μηχανισμό, ο οποίος θα αρχίσει να αποκαλύπτει σκάνδαλα».

Αναφορικά με τον πρόεδρο της ΝΔ, ο πρόεδρος της ΜΙG ανέφερε ότι είναι πολύ νωρίς για να βγάλουμε συμπεράσματα, καθώς –όπως υποστήριξε - «ο κ. Σαμαράς κουβαλάει τις αμαρτίες του παρελθόντος».

Σε ερώτηση εάν εξακολουθεί να έχει την ίδια γνώμη για την κυβέρνηση σε σχέση με αυτή που είχε εκφράσει πριν από δύο μήνες, ο πρόεδρος της MIG απάντησε: «Έχουν διαφοροποιηθεί αρκετά πράγματα από τότε που είχα εκφράσει την άποψή μου. Σε κάποια βαθμό του βγήκε η μάχη του κ. Παπανδρέου, ενώ σε κάποια άλλα όχι...».

Όπως εξήγησε, «το Πρόγραμμα Σταθερότητας δεν έπεισε και αυτό ήταν ένα από τα αρνητικά στοιχεία των προσπαθειών του πρωθυπουργού... κάποια στιγμή θα έπρεπε να παρθούν μέτρα και ένα πρόγραμμα σταθερότητας τεχνοκρατικά άρτιο, ώστε να πεισθούν οι αγορές. Κάτι τέτοιο δεν έγινε γι΄αυτο και δεν υπάρχει πλέον καμία ελπίδα να πέσουν τα spreads».

Ο πρόεδρος της MIG επανέλαβε την πρότασή του για δημόσιες επενδύσεις υπό τη μορφή της ακίνητης περιουσίας, αφού -όπως υποστήριξε-, οι μεγάλες επενδύσεις κυρίως από το εξωτερικό «δεν είναι δυνατό να υπάρξουν με τη δημοσιονομική και φορολογική αστάθεια που επικρατεί στη χώρα μας».

Πολιτικοί μουσειακού είδους

Ο πρόεδρος της MIG ερωτήθηκε για το εάν σκέφτεται να κατέβει στην πολιτική, λέγοντας χαρακτηριστικά: «έχω βαρεθεί να απαντάω σε αυτή την ερώτηση. Όσοι θέτουν αυτά τα ερωτήματα, αντί να αντιπαρατεθούν μαζί μου με επιχειρήματα, προσπαθούν να βρουν κίνητρα για να μειώσουν την αξία μου... Κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να ασχολείται με τα κοινά ειδικά σε μία τέτοια περίοδο... Εγώ δε θα γίνω κατεστημένος επιχειρηματίας της χώρας και δε σκοπεύω να μπω στην πολιτική".

Ο κ. Βγενόπουλος κάλεσε τον πολιτικό κόσμο να απαντήσει πού πήγαν τα λεφτά, και σημείωσε ότι τον ίδιο δεν τον ενδιαφέρει η τιμωρία, αλλά η κάθαρση. «Να δοθεί στη δημοσιότητα το πόθεν έσχες των πολιτικών και ταυτόχρονα να ανοίξουν οι τραπεζικοί λογαριασμοί των πολιτικών». «Οι εξεταστικές επιτροπές το μόνο που κάνουν είναι να αυξάνουν την αναξιοπιστία του λαού», σημείωσε.

Σε κάποιο σημείο της συνέντευξής του αναφέρθηκε προσωπικά και στον κ. Πάγκαλο,καλώντας τον να αποδείξει τις κατηγορίες εναντίον του, αλλιώς να παραιτηθεί. «Ας αφήσει ο κ. Πάγκαλος τις κουμπαριές τις δικές μου και ας μας πει για τις δικές του...».

Για τον κ. Σηφουνάκη ανέφερε ότι είναι αστείο ο αρμόδιος υπουργός να κάνει δηλώσεις για το θέμα της Ολυμπιακής, αντί να κάνει ο ίδιος ένα υπόμνημα και να το στείλει στην δικαιοσύνη, εφόσον έχει τέτοια στοιχεία. «Ή είναι δόλιος ή είναι βλαξ», είπε χαρακτηριστικά.

«Υπάρχουν πολιτικοί μουσειακού είδους, που θα έπρεπε να έχουν παραιτηθεί», κατέληξε ο κ. Βγενόπουλος. (πηγή)

Ο Ιππίας και ο Δημάρατος ήταν νέο ΠΑΣΟΚ;


 Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
Ο φόβος είναι όπλο. Όλες οι εξουσίες έχουν παίξει μαζί του. Βασιλιάδες, πρωθυπουργοί, κομισάριοι, όλοι τον έχουν κουνήσει τον μπαμπούλα μπροστά στο έντρομο βλέμμα του πλήθους.
Όταν ο άλλος φοβάται, θα κάτσει πιο εύκολα κότα. Κι ο πιο βαθύς αταβιστικός φόβος, το πιο βαθύ ένστικτο είναι της επιβίωσης. Όταν λοιπόν ενσταλάξεις στην ψυχή του πλήθους τον φόβο της πείνας, της ανεργίας, της φτώχειας, τότε πιο εύκολα θα του επιβάλλεις αυτά που δεν τολμάς να ψελλίσεις πριν τις εκλογές.
 Όταν το πλήθος μένει βουβό, μουδιασμένο, τότε μπορούν οι επίορκοι να υπηρετήσουν χωρίς προσχήματα τους ξένους αφέντες τους και τις ιδεοληψίες τους.
Το παλιό ΠΑΣΟΚ αποβιομηχάνισε την χώρα και ξεκίνησε κι ολοκληρώνει την αποβιοτεχνοποίηση της. Ευνούχισε κι εξευτέλισε τους αγρότες, τους έκανε δούλους των επιδοτήσεων, έσπασε την ραχοκοκαλιά της κοινωνίας. Έκανε πελατειακή πολιτική με πακτωλό δανεικών αλλά ΟΧΙ ΑΓΥΡΙΣΤΩΝ (όπως αποδεικνύεται τώρα.
Η διάλυση του παραγωγικού ιστού της χώρας ολοκληρώθηκε στη συνέχεια επί των ημερών του «σημίτειου άγους». Επί της διακυβέρνησης της χώρας από την «μαύρη τρύπα» της νεότερης πολιτικής μας Ιστορίας, εκτός από τις γκρίζες ζώνες, το φιάσκο των S-300, το ρουφιανιλίκι της υπόθεσης Οτσαλάν και το πρώτο κύμα επιδρομής της «πολιτικής ορθότητας», είχαμε και δυο τεράστιες επιχειρήσεις πλιάτσικου, μοναδικές στα χρονικά της Πατρίδας: το Χρηματιστήριο και τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η καθεστωτική αλητεία, λούμπεν απόγονοι μαυραγοριτών, ανακυκλωμένοι «προοδευτικοί», «εκσυγχρονιστές», «ανανεωτικοί» και κοσμοπολίτες ενοχικοί δεξιοί, έκαναν την μεγαλύτερη κουρσάρικη επιδρομή απευθείας στις τσέπες των πολιτών. Δημιουργήθηκαν αφανείς «εταιρείες», εγκληματικές οργανώσεις – παρέες από σοσιαλιστικά στελέχια, κολλητούς επιχειρηματίες, χρηματιστές κι εκδότες, που μάδησαν το πόπολο μέχρι φόδρα, με το πιο μεγάλο παπατζίδικο κόλπο της Ιστορίας. Σκουπιδόχαρτα αντί ζεστού χρήματος. Οι κράχτες ήταν οι ίδιοι οι σοσιαλιστές κυβερνώντες με τις δηλώσεις και παραινέσεις τους. Οι παρεούλες αυτές, ούτε 500 άνθρωποι, μάζεψαν όλο το χρήμα. Το ξανάγραψα: ποτέ τόσο λίγοι δεν έκλεψαν τόσο πολλά  από τόσους πολλούς σε τόσο λίγο χρόνο. Η Κατοχή μας κόστισε λιγότερο.
Αντί για συγκέντρωση κεφαλαίων για ένα αναπτυξιακό, τεχνολογικό και παραγωγικό μπουμ, ήταν τελικά μια πολυτελής εκδοχή του κλασσικού παιχνιδιού, που παίζουν τα ξεφτέρια σε μια αναποδογυρισμένη χαρτόκουτα στην Πειραιώς, σε βάρος των κορόιδων. Εδώ παπάς, εκεί παπάς, που είναι τα φράγκα οέο;
Η ατιμώρητη αυτή εθνική κλοπή που παρέσυρε στη δίνη της και κατέστρεψε και τίμιους επιχειρηματίες (υπάρχουν και τέτοιοι) επέτεινε ακόμη περισσότερο το βούλιαγμα της παραγωγικής βάσης. Παράλληλα, στις δεκαετίες πριν το Εθνικό Ριφιφί της Σοφοκλέους, συνεχιζόταν το πέταμα των κοινοτικών κονδυλίων στην άβυσσο του κομματικού κράτους. Τα κεφάλαια που προορίζονταν για την οικονομική αναδιάρθρωση και την ανάπτυξη της χώρας τα κάνανε μουνταρία μεταξύ τους τα καλόπαιδα που ξυρίσανε τα μουστάκια, βγάλανε τα ζιβάγκο και θρέψανε μπάκα στο Κολωνάκι. Από κοντά φίλοι, συγγενείς, όλα τα προοδευτικά μπατζανάκια.
Τότε λοιπόν, ήρθε το επόμενο μεγάλο κόλπο, η ευκαιρία να σπάσουν τα κόκκαλα της Πατρίδας και να της ρουφήξουν και το μεδούλι: η ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων.
Ανήκα στην μειοψηφία, αυτών που ήταν ΚΑΤΑ. Και δεν άλλαξα ποτέ γνώμη. Ήξερα ότι αυτό το καλαμπαλίκι είχε τόση σχέση με το «αρχαίο πνεύμα αθάνατο», όση και το ΠΑΣΟΚ με τον σοσιαλισμό ή η Ντόρα με τον φιλελευθερισμό κι εν γένει τις ιδέες, όλες τις ιδέες. Η μισή χώρα δεν έχει σιδηρόδρομο της προκοπής κι εμείς φτιάχναμε κωπηλατοδρόμια, ποδηλατοδρόμια, την τύφλα μας τη μαύρη. Οι μπετατζήδες, καναλάρχες κι εθνικοί προμηθευτές, με μάτι που γυάλιζε, μαζεύτηκαν όπως οι λύκοι στην πανσέληνο κι όπως οι λύκοι καμιά φορά τρελαίνονται και σκοτώνουν πολύ περισσότερα αρνιά απ’ όσα θα φάνε κι αφού τους πιούν λίγο αίμα, τα παρατούν νεκρά  στοιχημένα το ‘να δίπλα στ’ άλλο, έτσι κι αυτοί ζαλίστηκαν. Κάθε μέτρο και δισταγμός παραμερίστηκε. Η χώρα, εσείς κορόϊδα, δανείστηκε υπέρογκα ποσά, με πενταετή δάνεια κι έφτιαξε τεράστια ΠΑΘΗΤΙΚΑ έργα που δεν αποσβέστηκαν ΠΟΤΕ και τα οποία κόστισαν 2,3, 4 5 φορές επάνω. Γιατί όσο πιο πολύς ο προϋπολογισμός για τον ανάδοχο, τόσο πιο πολλά τα «μαύρα» για τα στελέχια και τους μεσάζοντες.
Εμείς σαν μαλάκες οδηγούσαμε πειθήνια και στριμωγμένοι για ν’ αφήνουμε ελεύθεροι την «ολυμπιακή λωρίδα», για την Πατρίδα, ρε γαμώτο, και αυτοί με τις τσέπες ξέχειλες από τα πλιάτσικα λεφτά, μας προσπερνούσαν και μας χαιρετούσαν. Αυτό το τελευταίο κόλπο γκρόσσο ήταν η τελευταία σπρωξιά στον γκρεμό. Η Ν.Δ. που ακολούθησε, που επί των ημερών της ολοκληρώθηκαν τα χρυσοπληρωμένα έργα και έκανε και τους αγώνες, ακολούθησε την πεπατημένη. Μαζέψανε μερικοί από τα ψίχουλα που άφησαν τα στελέχια του «σοσιαλισμού» κι οι μακαντάσηδες τους.
Το καθεστώς λοιπόν τρελάθηκε από το μέγεθος του λουφέ. Τεράστια μεγέθη, αμύθητα ποσά, τα οποία, ΟΛΑ, τα πληρώσατε και τα πληρώνετε εσείς, αδέρφια. Όσες Καγιέν δεν αγοράστηκαν με το Χρηματιστήριο, αγοράστηκαν τότε.
Εμείς τα δανειστήκαμε, αυτοί τα πήρανε.
Σήμερα λοιπόν ήρθε ο λογαριασμός κι έχουμε και λέμε, τι παράγουμε; Σουβλάκι με πίτα, φραπόγαλο, πίτσα με και χωρίς αντσούγιες και ΟΛΑ τα υλικά εισαγωγής.
Είμαστε η μεγαλύτερη ναυτική δύναμη, σε λίγο χωρίς ούτε ένα ναυπηγείο.
Δεν φτιάχνουμε ούτε τρίκυκλο για μανάβηδες πια.
Η συμπαραγωγή στα οπλικά συστήματα είναι άγνωστη λέξη για τους πολιτικούς – ατζέντηδες των εμπόρων όπλων. Μα αν το φτιάχνεις εσύ ο ίδιος, πως θα πάρουν μίζα;
Εμφανίζανε ως δείκτη ανάπτυξης την …κατανάλωση. Με πέντε κάρτες και τρία καταναλωτικά έκαστος αγοράζαμε  αυτά που παράγουν οι Γερμανοί, οι Ιταλοί, οι Κορεάτες, οι Γιαπωνέζοι. Όχι εμείς. Αυτοί. Και τους πληρώναμε με δανεικά. Και κάναμε χλιδάτους αγώνες τρεις φορές υπερτιμολογημένους. Με δανεικά. Ποιοι τα πήραν; Αυτοί που τα παίρνανε όλα. Πάντα.
Τώρα λοιπόν μας κουνάνε το δάχτυλο. Ο γνωστός καρπαζοεισπράκτορας κάθε πρόσφατης εθνικής ντροπής παριστάνει τον παιδονόμο, φοβερίζει, απειλεί, βρίζει.
Τρομοκρατούν τους δημοσίους υπαλλήλους, σπέρνουν τον πανικό στους συνταξιούχους και προϊδεάζουν τον ιδιωτικό τομέα για τον μεσαίωνα που έρχεται. Όμως εκεί στα βάθη της Μινεσότα ο Γιώργος κάνει φασίνα για να υποδεχθεί το Δ.Ν.Τ. και νοιώθει πιο σοσιαλιστής από ποτέ, ενώ ο Δρούτσας με το λακαρισμένο μαλλί του νταραβερίζεται με τον νεοοθωμανό Φον Ρίμπεντροπ.
Χρησιμοποιούν την κρίση και την προπαγανδιστική τρομοκρατία για να μας το βουλώσουν. Για να μείνουμε ακίνητοι, περιδεείς και να βλέπουμε σαν γελάδια τα τρένα της Νέας Τάξης να περνάνε.
Από τον Οκτώβρη κωλοβαρούσαν αλλά είχαν την πρόνοια να πιάσουν τον ταύρο από τα κέρατα στα πραγματικά μεγάλα ζητήματα: να βγάλουν το «Εθνικής» απ’ το Παιδείας, να κάνουν Προστάτη το Μιχάλη, να καταργήσουν το Μακεδονίας – Θράκης και το Εμπορικής Ναυτιλίας, να δώσουν ψήφο στα παιδιά απ΄τη Λαχώρη και να καταργήσουν την βάση του δέκα, ώστε να μπαίνουν στα ΤΕΙ Λαθροχειρίας και Λοβοτομής και οι έσχατοι των καθυστερημένων, ώστε να μείνουν ανοιχτά τα διεσπαρμένα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα – Επαρχιακά Ρουσφέτια με καθηγητές εφάμιλλους της Ζιμπάμπουε και της Δαχομέης.
Θα σας πω κάτι που θα σας στεναχωρήσει, αδέρφια. Ο Γιώργος δεν μας πολυγουστάρει. Εμείς εδώ, οι Ογκλάλα Σιου, οι Μαυροπόδαροι Τσεγιέν και οι Απάτσι, που βρέθηκε να κυβερνάει, είμαστε πολύ πρωτόγονοι για τα αμέρικαν λίμπεραλ γούστα του. Είμαστε μονομπλόκ ορθόδοξοι κι Έλληνες το φρόνημα. Δεν είμαστε πολύχρωμοι, παρδαλοί, πολυπολιτισμικοί.
Ο Γιώργος λοιπόν νομίζει πως τώρα με όπλο τον ΦΟΒΟ και την κρίση, θα μας στρώσει, θα μας κάνει όπως μας ονειρευόταν: πληθυσμό πάτσγουορκ. Στο χωριό μου το λέμε κουρελού.
Θα φύγουν νύχτα και το 11% του Καραμανλή θα τους φαντάζει θρίαμβος. Θα φύγουν νύχτα, χωρίς ούτε τα χαρτιά τους να μαζέψουν και μαζί τους θα καταρρεύσει όλη η πρόστυχη μπαταρισμένη παράγκα της Μεταπολίτευσης. Θα πάρουν το ψευτοπροοδευτιλίκι τους και τα ρέστα από τα πλιάτσικα και θα φύγουν, γιατί ακόμη κι αν δανειστούμε με 0% επιτόκιο, με αγορά έρημο, μηδενική ανάπτυξη και χωρίς παραγωγική βάση, απλώς θα χρωστάμε ακόμη περισσότερα. Αυτοί έσπειραν τον πανικό, αυτοί επί δεκαετίες λαφυραγώγησαν, αυτοί θα θερίσουν τον δύσοσμο καρπό της Ήττας και της Φυγής μαζί με τις απονομιμοποιημένες κι αραχνιασμένες ιδέες τους.
Και τότε εμείς θα ‘χουμε το χρέος να ξαναχτίσουμε τα πάντα από την αρχή. Θα επιστρέψουμε στη γη μας και θα παράγουμε πάλι την τροφή μας.
Θα χτίσουμε πάλι την βιομηχανία μας και θα την βασίσουμε στην τεχνολογική έρευνα, με πρωτοπορία τα καλύτερα μυαλά μας.
Θα επανελληνίσουμε την Παιδεία μας με μέτρο και δείκτη τους Άριστους κι όχι την αρχή της ήσσονος προσπάθειας και της εξίσωσης προς τα κάτω.
Θα ορθολογικοποιήσουμε την Δημόσια Διοίκηση και θα κάνουμε το φορολογικό σύστημα πόλο έλξης για επενδύσεις κι όχι ανθρωποδιώκτη.
Θα αποκαταστήσουμε τα δυο αγκωνάρια του κοινού σπιτιού μας: την Φιλοτιμία και τον Πατριωτισμό. Το ισχυρότερο κίνητρο είναι το ηθικό. Κι αυτό μόνο Ένας μπορεί να το κάνει. Αυτός που ακούραστα, ακόμη κι όταν ήταν σχεδόν μόνος, εξακολουθούσε να μνημονεύει το αληθινό όνομα του Χρέους. Τώρα πια δεν είναι μόνος. Εμείς μαζί του στον Μαραθώνα, αυτοί συνοδοί του Ξέρξη και του Αρταφέρνη. (πηγή)


Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

μα ποσο αλητες μπορεί να ειστε στην ΠΑΣΕΓΕΣ???????????????


Κλιμάκια δικαιωμάτωνΚοστολόγιο χωρίς ΦΠΑ
200+έως 30055
300+έως 50065
500+έως 80070
800+έως 100080
1000+έως 2000110
2000+έως 3000130
3000+έως 4000140
4000+και άνω150
Κατά κύριο επάγγελμα αγρότες > 10.000150
Συνταξιούχοι ΟΓΑ > 5000150


εφόσον η ψηφιοποίηση έχει τελειώσει από που προκύπτει αυτό το κόστος κύριοι της ΠΑΣΕΓΕΣ που δήθεν δε το θέλατε το ΟΣΔΕ γιατί σας "κακολογούσαν"!!!!!!!!!!!!!

Κυριακή 18 Απριλίου 2010

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Ate junking!!!!!!!!!!!!!


Μέσα στον ορυμαγδό της υποβάθμισης της πιστοληπτικής αξιολόγησης της χώρας από την Fitch ένα σκαλοπάτι πάνω από την κατηγορία junk (σκουπίδια), αλλά και της υποβάθμισης των τεσσάρων μεγαλύτερων ελληνικών τραπεζών, απαρατήρητη πέρασε η υποβάθμιση της αξιολόγησης της Αγροτικής Τράπεζας σε κατηγορία… σκουπιδιού.

Η ΑΤΕ έγινε και πάλι σαφές ότι εντάσσεται σε ειδική κατηγορία του τραπεζικού συστήματος, καθώς η Fitch την υποβάθμισε στην κατηγορία ΒΒ+, που είναι η υψηλότερη της… χαμηλότερης (junk) κατηγορίας αξιολογήσεων. Αυτό πρακτικά σημαίνει, ότι κάθε προσπάθεια άντλησης χρηματοδότησης από την αγορά θα καταλήγει για την Αγροτική σε απαγορευτικά υψηλό κόστος, που ισοδυναμεί με αδυναμία πρόσβασης στην αγορά.

Όπως τονίζουν τραπεζικά στελέχη, η ΑΤΕ έχει δύο ιδιαιτερότητες που την φέρνουν σε αυτή την εξαιρετικά δυσμενή θέση:

1 Είναι η μοναδική τράπεζα που ελέγχεται πλήρως από το Δημόσιο, με ελάχιστη συμμετοχή ιδιωτών στη μετοχική της σύνθεση. Αυτό σημαίνει, με δεδομένη την οξύτατη κρίση που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση, ότι η ΑΤΕ θα κληθεί να αντιμετωπίσει τις πιέσεις της συγκυρίας και τα χρόνια προβλήματά της, με ένα βασικό μέτοχο που ουσιαστικά θα έχει πολύ μικρές δυνατότητες κάλυψης μελλοντικών αυξήσεων κεφαλαίου.

2. Το χαρτοφυλάκιο της τράπεζας, ύστερα από αρκετά χρόνια… εξυγίανσης από τη διοίκηση Μηλιάκου, παραδόθηκε με μεγάλες «τρύπες» στη διοίκηση Πανταλάκη. Οι επισφάλειες υποχρέωσαν τη νέα διοίκηση να προχωρήσει σε μεγάλου ύψους διαγραφές δανείων, που βύθισαν το 2009 την ΑΤΕ σε ζημιές άνω των 400 εκατ. ευρώ μετά τους φόρους.

Είναι χαρακτηριστικό, ότι η τράπεζα εμφάνισε λειτουργικά κέρδη 408,4 εκατ. ευρώ, αλλά η τελική γραμμή του ισολογισμού κατέληξε στις ζημιές που προαναφέρθηκαν, μετά την αύξηση των προβλέψεων για επισφαλείς απαιτήσεις κατά 825,3 εκατ. ευρώ! Ο δείκτης κάλυψης μη εξυπηρετούμενων δανείων διαμορφώθηκε στο 71%, πολύ υψηλότερα από το μέσο όρο της αγοράς, σύμφωνα με τη διοίκηση, αλλά στην πραγματικότητα ελάχιστοι μπορούν να διαβεβαιώσουν, ότι στις σημερινές συνθήκες ο ισολογισμός της τράπεζας δεν θα απαιτήσει την εγγραφή μεγάλων προβλέψεων και φέτος.

Η διοίκηση Πανταλάκη έχει ελάχιστα χρονικά περιθώρια να επιχειρήσει να «συμμαζέψει» εκ των ενόντων τη δύσκολη κατάσταση που αντιμετωπίζει η τράπεζα, πριν χρειασθεί να απευθυνθεί και πάλι στο Δημόσιο για νέα ενίσχυση του κεφαλαίου. Στην πραγματικότητα, με δεδομένες τις δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίζει φέτος το τραπεζικό σύστημα συνολικά εν μέσω της ύφεσης, η ΑΤΕ μπορεί να ελπίζει μόνο σε θετικά αποτελέσματα από το χαρτοφυλάκιο των ομολόγων της, στην περίπτωση που εξομαλυνθούν οι συνθήκες στην αγορά.

Το ερώτημα είναι αν και σε ποιο βαθμό μπορεί το Δημόσιο να ανταποκριθεί σε μελλοντικές ανάγκες ενίσχυσης της Αγροτικής. Η δυσμενής συγκυρία εκ των πραγμάτων θα επαναφέρει στο προσκήνιο τα σενάρια ενός υποχρεωτικού «γάμου» με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, που έχει πολύ ισχυρότερο ισολογισμό και θα μπορούσε να προσφέρει «αιμοδοσία» στην ΑΤΕ. Το σενάριο είχε διαψευσθεί το περασμένο φθινόπωρο, αλλά οι ρεαλιστές της αγοράς περιμένουν ότι σύντομα θα αρχίσει και πάλι να συζητείται…(πηγη)

Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

οντως κανόνας de minimis απο 7λ μόλις 4.1λ................


Με λιγότερα χρήματα από όσα τους είχε υποσχεθεί η Κατερίνα Μπατζελή τον Δεκέμβριο, πιστώθηκαν οι αποζημιώσεις στους λογαριασμούς των παραγωγών συμπύρηνου ροδάκινου. Ενώ το κονδύλι ήταν αρχικά 17 εκατ. ευρώ, στα πλαίσια της δημοσιονομικής δυσκαμψίας, μειώθηκε στα 13,2 εκατ. ευρώ. Έτσι, αντί για 7 λεπτά το κιλό για τα ροδάκινα που διατέθηκαν για κομπόστα και κύβο, οι παραγωγοί πήραν 5 λεπτά το κιλό και για τα ροδάκινα δεύτερης διαλογής που πήγαν στη χυμοποίηση πήραν 4 λεπτά το κιλό. Οι αγρότες είναι ανάστατοι, αφού το 2009 είχαν συμφωνήσει να πουλήσουν το προϊόν τους στην τιμή των 11 λεπτών/κιλό στις βιομηχανίες, προκειμένου με τα 7 λεπτά που τους είχε υποσχεθεί η υπουργός να καλύψουν τουλάχιστον το κόστος παραγωγής, δηλαδή τα 18 λεπτά/κιλό. Τώρα ανακαλύπτουν ότι θα πρέπει να «βγουν» με 16 λεπτά/κιλό και μάλιστα πέντε μήνες αργότερα…(πηγη)

το δούλεμα πάει σύννεφο...................


Aνήσυχοι και στο όριο για κινητοποιήσεις είναι οι αγρότες της Ημαθίας που περιμένουν ακόμα την καταβολή των 7λ ανά κιλό. Χτες συγκεντρώθηκαν στο δημαρχείο του Απ Παύλου και συνεδρίασαν ώστε να καθορίσουν τις αντιδράσεις τους.
Το ρεπορτάζ του 
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΟΔΟΤΗ έχει ως εξής:
Την υπόσχεση ότι την Πέμπτη (15/4) θα λάβουν την ενίσχυση της πολιτείας (7 λεπτά ανά κιλό) έλαβαν οι ροδακινοπαραγωγοί της Ημαθίας από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Μετά από πιέσεις που ασκήθηκαν, το Υπουργείο δεσμεύτηκε να καταβάλει τα χρήματα στους...

...παραγωγούς γνωρίζοντας για την κινητικότητα των αγροτών της Ημαθίας και την συγκέντρωσή τους στο Δημαρχείο Αποστόλου Παύλου. Οι ροδακινοπαραγωγοί συγκεντρώθηκαν χθες στο Μακροχώρι, και φάνηκαν αποφασισμένοι να προβούν σε κινητοποιήσεις αν δεν τηρηθεί η υπόσχεση. «Καλά είναι να μαζευόμαστε, να βλέπουν ότι είμαστε ενωμένοι» τόνισε ο επικεφαλής της Αυθόρμητης Κίνησης Αγροτών Τάσος Χαλκίδης. Η ανακοίνωση για την καταβολή της κρατικής ενίσχυσης έγινε δεκτή με επιφυλάξεις και αμέσως μετά η κουβέντα πέρασε στο τι θα γίνει με την φετινή παραγωγή. Στις ανησυχίες που εκφράστηκαν ο κ. T. Χαλκίδης μετέφερε δηλώσεις του προέδρου των Κονσερβοποιών Κώστα Αποστόλου ότι η φετινή χρονιά θα είναι ακόμη δυσκολότερη από την περσινή. «Τι θα κάνουμε φέτος;» ήταν το ερώτημα των περισσοτέρων και η απάντηση του κ. Χαλκίδη ήταν «θα διεκδικήσουμε τα 33 λεπτά ανά κιλό για να μπορέσουμε να ζήσουμε».
Από το συγκεντρωμένο κοινό εκφράστηκαν αποδοκιμασίες για τους βουλευτές και όταν το λόγο ζήτησε ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Χαμπίδης δημιουργήθηκε ένταση. Με την παρέμβαση του Νομάρχη Κώστα Καραπαναγιωτίδη οι τόνοι έπεσαν. Ο κ. Χαμπίδης πήρε το λόγο και δήλωσε ότι η άποψη του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι το ροδάκινο πρέπει να χαρακτηριστεί εθνικό προϊόν και να επιδοτηθεί από το κράτος. Στην αγροτική συνάντηση τοποθετήθηκε και ο νομάρχης ο οποίος επιβεβαίωσε τις πληροφορίες για καταβολή της κρατικής ενίσχυσης και έπλεξε το εγκώμιο της «Αυθόρμητης Κίνησης». Ο κ Καραπαναγιωτίδης τόνισε ότι η Νομαρχία ζήτησε από τους συνεταιρισμούς να δηλώσουν ποιοι δεν πλήρωσαν τους παραγωγούς και γιατί και πρόσθεσε ότι στο επόμενο δεκαήμερο θα ξεκαθαρίσουν πολλά πράγματα. «Πρέπει ως εθνικό προϊόν να αντιμετωπισθεί το ροδάκινο και θέλει συντονισμένες κινήσεις».
Εκπρόσωποι της Πέλλας εξαπέλυσαν πυρά εναντίον του υφυπουργού κ. Καρχιμάκη κατηγορώντας τον για ευνοϊκή μεταχείριση αγροτών της Κρήτης.

Τα πήραν άγρια οι αγρότες

Ετοιμάζουν τα τρακτέρ να τα ανεβάσουν πάλι στην εγνατία οι αγρότες από
την ημαθία. Και η προηγούμενη κυβέρνηση και η σημερινή μας κορόιδεψαν
για τα καλά λένε οι αγρότες στην ημαθία . Ακόμα τα 7 λεπτά για το
ροδακίνό δεν τα έχουμε πάρει λένε οι αγρότες δεν έχουμε άλλη λύση θα
προβούμε σε ενέργειες που δεν θέλουμε πχ να κλείσουμε την εγνατία το
κρίμα στο λαϊκό τους (πηγη)

Θα δώσουμε ροδάκινα μόνο για χυμό


Δυσαρεστημένοι οι αγρότες από την ημαθία το υπουργείο τους έλεγε 7
λεπτά και σήμερα πήραν 3 λεπτά. Του χρόνου οι αγρότες της ημαθίας και
της πέλλας δεν θα δώσουν ροδάκινα στις βιομηχανίες διότι τα ροδάκινα
που δίνουν για χυμό έχουν καλύτερη τιμή. Τα καλά ροδάκινα τέλος λένε
οι αγρότες όλη η παραγωγοί θα πάει για χυμό . Οι βιομηχανίες θα
ψάχνουν ροδακίνό για κομπόστα. (πηγή)

Τρίτη 13 Απριλίου 2010

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΠΡΟΣ ΟΑΕΕ: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ Η ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΣΕ ΧΩΡΙΑ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 2 χιλ ΚΑΤΟΙΚΩΝ

Να ανακληθεί η εγκύκλιος 113/2009 που τροποποιεί νόμο για την ασφάλιση των ελεύθερων επαγγελματιών, ζητά ο Συνήγορος του Πολίτη .Η αλλαγή της νομοθεσίας για την κοινωνική ασφάλιση πρέπει να γίνεται με νόμο και όχι με εγκυκλίους, τονίζει ο Συνήγορος του Πολίτη αναφερόμενος στην τροποποίηση, με εγκύκλιο, διάταξης νόμου που ευνοεί ελεύθερους επαγγελματίες εγκατεστημένους σε περιοχές κάτω των 2.000 κατοίκων. 
Σε έγγραφό του προς τον διοικητή του Οργανισμού Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ) και σε πορισματικό έγγραφο το οποίο έστειλε στη Γενική Γραμματεία Κοινωνικών
Ασφαλίσεων, ο Συνήγορος του Πολίτη ζητάει την άμεση ανάκληση της εγκυκλίου 113/2009 του ΟΑΕΕ. 

Επισημαίνει δε ότι η δυσχερής δημοσιονομική κατάσταση των οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης δεν δικαιολογεί αποκλίσεις από την αρχή της νομιμότητας της διοικητικής δράσης.
Το ζήτημα έφτασε στον Συνήγορο του Πολίτη με καταγγελίες πολιτών οι οποίοι ζήτησαν τη διαμεσολάβηση της Ανεξάρτητης Αρχής. 

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την εγκύκλιο, υπάγονται ή πρόκειται να υπαχθούν υποχρεωτικά στον ΟΑΕΕ ελεύθεροι επαγγελματίες που όμως βάσει του νόμου (άρθρο 9 του ν. 3050/2009) δεν έχουν υποχρέωση ασφάλισης στον ΟΑΕΕ όταν: α) διαμένουν σε περιοχές κάτω των 2000 κατοίκων και β) πληρούν συγκεκριμένα εισοδηματικά κριτήρια. 
Ο Συνήγορος του Πολίτη διαπίστωσε με το πόρισμά του ότι οι διαμαρτυρίες των πολιτών είναι βάσιμες. Η διοίκηση του ΟΑΕΕ, χωρίς να έχει αυτήν την αρμοδιότητα, ουσιαστικά τροποποίησε την ευνοϊκή για ορισμένους ελεύθερους επαγγελματίες ρύθμιση εκδίδοντας μια εγκύκλιο την οποία εμφάνισε ως «ερμηνευτική». 
Δεν επρόκειτο όμως για ερμηνεία του νόμου αλλά για θέσπιση διαφορετικής και μάλιστα δυσμενέστερης για ορισμένους επαγγελματίες ρύθμισης.Ο Συνήγορος του Πολίτη δεν αμφισβητεί ούτε εξετάζει σε βάθος την σκοπιμότητα ή την ορθότητα της ρύθμισης της εγκυκλίου 113/2009. Διαπιστώνει πάντως, ότι η τροποποιούμενη, με την μη σύννομη εγκύκλιο, ρύθμιση του ν. 3050/2002 έχει θεσπιστεί για την τόνωση της επιχειρηματικότητας και την υποστήριξη της άσκησης ελεύθερου επαγγέλματος σε μικρές πόλεις και χωριά της ελληνικής επαρχίας.
Με το πόρισμά του, ο Συνήγορος του Πολίτη ζητάει την άμεση συνεργασία υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και ΟΑΕΕ προκειμένου να μην εφαρμοστεί (δηλαδή να ανακληθεί άμεσα και να μην ισχύσει) η μη σύννομη εγκύκλιος 113/2009 του ΟΑΕΕ. 

Εφόσον επιλεγεί, να εισαχθεί με νέο τυπικό νόμο, ρύθμιση παρεμφερής με αυτή της εγκυκλίου 113/2009 του ΟΑΕΕ, ο Συνήγορος του Πολίτη τονίζει ότι αυτή θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ α) για το μέλλον και όχι αναδρομικά και β) με γνώμονα την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του πολίτη (προβλέποντας μεταβατικό διάστημα για την αλλαγή του φορέα υποχρεωτικής ασφάλισης).
Το Υπουργείο ενημέρωσε το Συνήγορο του Πολίτη ότι επεξεργάζεται νομοθετική τροποποίηση του άρθρου 9 του ν. 3050/2002 για το μέλλον. 
Ο Συνήγορος του Πολίτη υποστηρίζει συναφώς ότι θα πρέπει να επιστραφούν οι εισφορές ασφαλισμένων που κατεβλήθησαν στον ΟΑΕΕ βάσει της εγκυκλίου 113/2009.

ΝΕΟ ΜΗΤΡΩΟ ΑΓΡΟΤΩΝ...ΝΑ ΜΕΤΡΗΘΟΥΜΕ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ!!!!



ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ
«Καταγραφή Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων
- Ορισμός του Επαγγελματία Αγρότη»
Άρθρο 1
Υπό την εποπτεία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, δημιουργείται Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων (ΜΑΑΕ), στο οποίο εγγράφονταιυποχρεωτικά όλα τα ενήλικα φυσικά πρόσωπα, καθώς και τα νομικά πρόσωπα, που ασκούν στην επικράτεια  αγροτική δραστηριότητα σε έναν τουλάχιστον από τους κλάδους της αγροτικής οικονομίας (φυτική, ζωική ή αλιευτική παραγωγή).
Άρθρο 2
Για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος νόμου οι παρακάτω ορισμοί έχουν αντίστοιχα την εξής έννοια:
1. Επαγγελματίας Αγρότης :  Θεωρείται το ενήλικο φυσικό πρόσωπο που έχει δικαίωμα εγγραφής στο Μητρώο εφόσον πληρεί τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) είναι κάτοχος αγροτικής εκμετάλλευσης.
β) είναι ασφαλισμένος στον Οργανισμό Γεωργικής Ασφάλισης (Ο.Γ.Α.), ή συνταξιοδοτείται από τον Ο.Γ.Α.. Στην περίπτωση, όμως, που επαγγελματίας αγρότης ασφαλισμένος στον Ο.Γ.Α. αλλάξει κύριο κλάδο ασφάλισης λόγω λειτουργίας αγροτοτουριστικών μονάδων ή μονάδων διαχείρισης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, διατηρεί την εγγραφή του στο Μητρώο.
γ) ασχολείται επαγγελματικά με αγροτική δραστηριότητα στην εκμετάλλευση τουλάχιστον κατά 50% του συνολικού ετήσιου χρόνου εργασίας τους και λαμβάνει από την απασχόλησή τους αυτή το 35% τουλάχιστον του συνολικού ετήσιου εισοδήματός τους .
δ)   ειδικά οι απασχολούμενοι στην αλιευτική παραγωγή εγγράφονται ως αγρότες στο μητρώο εφόσον επιπρόσθετα είναι κάτοχοι επαγγελματικής άδειας ατομικής αλιείας και άδειας επαγγελματικού αλιευτικού σκάφους.
2.-    Κάτοχος :  Κάτοχος αγροτικής εκμετάλλευσης  θεωρείται το ενήλικο φυσικό πρόσωπο ή το νομικό πρόσωπο που είναι:
α)  κύριος, συγκύριος ή νομέας αγροτικής εκμετάλλευσης.
β) μισθωτής ή αγρολήπτης της αγροτικής εκμετάλλευσης, εφόσον η μίσθωση ή η αγροληψία έχει συναφθεί εγγράφως.
3.- Αγροτική εκμετάλλευση: η μονάδα παραγωγής προς πώληση αγροτικών προϊόντων, όπως αυτά ορίζονται στην προηγουμένη περίπτωση. Στις δραστηριότητες της γεωργικής εκμετάλλευσης περιλαμβάνεται παράλληλα με την παραγωγή των προϊόντων και η αποθήκευση, τυποποίηση, συσκευασία, εν γένει τοποθέτηση μέχρι του σταδίου της χονδρικής πώλησης, αποκλειστικά των προϊόντων που παράγει η ίδια γεωργική εκμετάλλευση, καθώς και η πρώτη χωρική μεταποίηση τους, ως και η διαχείριση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και η λειτουργία αγροτοτουριστικών μονάδων.
4.- Μικτές αγροτικές εκμεταλλεύσεις θεωρούνται τα νομικά πρόσωπα τα οποία, εκτός από κλάδο αγροτικής οικονομίας, δραστηριοποιούνται και σε άλλους τομείς.
5.-Αγροτική δραστηριότητα:  Θεωρείται αγροτική δραστηριότητα κάθε επαγγελματική δραστηριότητα σε ένα τουλάχιστον από τους κλάδους της αγροτικής οικονομίας, δηλαδή της φυτικής, της ζωικής ή της αλιευτικής παραγωγής (θαλάσσιας και εσωτερικής αλιείας), που αποσκοπεί στη παραγωγή αγροτικών προϊόντων, η διαχείριση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και η λειτουργία αγροτοτουριστικών μονάδων.
6-   Αγροτικά προϊόντα:  Θεωρούνται αγροτικά προϊόντα, τα προϊόντα εδάφους, της κτηνοτροφίας, της αλιείας, της δασοπονίας, της θηραματοπονίας και των παντός είδους εκτροφών ως και τα προερχόμενα από το πρώτο στάδιο επεξεργασίας ή μεταποίησης αυτών καθώς και κάθε άλλο προϊόν που προέρχεται από την αγροτική εν γένει δραστηριότητα,
Άρθρο 3
1.       Σκοπός του Μητρώου Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων, είναι η καταγραφή όλων των επαγγελματιών αγροτών και των αγροτικών εκμεταλλεύσεων της χώρας, με όλες τις απαραίτητες αλφαριθμητικές και χαρτογραφικές πληροφορίες, για την λήψη αποφάσεων και την άσκηση της Αγροτικής Πολιτικής.
2.       Στο Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων εγγράφονται, ειδικότερα, όλα τα ενήλικα φυσικά πρόσωπα, που πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 2 του παρόντος ως επαγγελματίες αγρότες καθώς και τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα (συμπεριλαμβανομένων και των μικτών αγροτικών εκμεταλλεύσεων), τα οποία είναι αποδεδειγμένα  κάτοχοι, με οποιονδήποτε νόμιμο τρόπο, αγροτικής εκμετάλλευσης στην Επικράτεια.
3.       Αν η αγροτική εκμετάλλευση ανήκει σε περισσότερα πρόσωπα από κοινού (συγκυριότητα, συνεκμετάλλευση), στο Μητρώο εγγράφεται το σύνολο των συγκυρίων ή των συμμετεχόντων στην εκμετάλλευση ως φυσικά πρόσωπα αγρότες εφόσον έχουν τις προϋποθέσεις του άρθρου 2 παρ. 6 του παρόντος. Αν δεν έχουν τις προϋποθέσεις του άρθρου 2 παρ. 6 του παρόντος ή είναι νομικά πρόσωπα, εγγράφονται ως κάτοχοι αγροτικής εκμετάλλευσης.
Άρθρο 4
Για την ένταξη στο Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων, τα πρόσωπα που αναφέρονται στο άρθρο 3 συμπληρώνουν και υποβάλλουν μηχανογραφικό έντυπο αίτησης που απευθύνεται στα κατά τόπους παραρτήματα  του Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε., ταυτόχρονα με την υποβολή της αίτησης για ενεργοποίηση των δικαιωμάτων ενιαίας ενίσχυσης. Το έντυπο αυτό επέχει θέση υπεύθυνης δήλωσης του άρθρου 8 Ν.1599/1986 και επισύρει τις συνέπειες αυτού σε περίπτωση ψευδούς ή ανακριβούς συμπλήρωσής του. Επιπρόσθετα, η παράλειψη ή η ανακριβής συμπλήρωση και υποβολή αυτού επιφέρει έκπτωση από όλα τα ευεργετήματα, που προβλέπουν τα μέτρα γενικής στήριξης που παρέχουν στους αγρότες ή τις αγροτικές εκμεταλλεύσεις ειδικές διατάξεις.
Η αναλυτική παράθεση των ειδικών αυτών ευεργετημάτων γίνεται με απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Η εκπρόθεσμη συμπλήρωση και υποβολή της αίτησης αίρει τις συνέπειες αλλά μόνο για το μέλλον, εκτός εάν αυτή οφείλεται σε λόγους ανώτερης βίας ή ανυπέρβλητου κωλύματος, οπότε επιτρέπεται η άρση των συνεπειών αυτών και για το παρελθόν, εφόσον από την φύση τους και γενικά από τις περιστάσεις είναι δυνατή μια τέτοια ρύθμιση.
Άρθρο 5
Με απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων που θα εκδοθεί μέσα σε έξι (6) μήνες από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου θα καθοριστεί το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που θα περιέχει το Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων, η διαδικασία και οι προθεσμίες για τη συμπλήρωση, υποβολή και έλεγχο του εντύπου της αίτησης, τα όργανα και η διαδικασία επίλυσης των τυχόν αμφισβητήσεων που θα προκύψουν, η διαδικασία έκδοσης σχετικών πιστοποιητικών και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.
Άρθρο 6
Η ενημέρωση του παραπάνω Μητρώου ανατίθεται στα κατά τόπους παραρτήματα του Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε.. Με απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ενημέρωση του Μητρώου μπορεί να ανατεθεί σε άλλο φορέα ή υπηρεσία του Υπουργείου.
Η υποβολή της αίτησης και η εγγραφή στο Μητρώο γίνεται στην έδρα του παραρτήματος του Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε., στο οποίο ο επαγγελματίας αγρότης έχει την αγροτική του εκμετάλλευση. Οι κάτοχοι αγροτικής εκμετάλλευσης, αν πρόκειται για φυσικά πρόσωπα που δεν είναι επαγγελματίες αγρότες υποβάλουν την αίτηση εγγραφής και η εγγραφή στο Μητρώο γίνεται στο Παράρτημα του Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε  που βρίσκεται στον τόπο που υποβάλουν τη Φορολογική τους Δήλωση. Τα νομικά πρόσωπα κάτοχοι αγροτικών εκμεταλλεύσεων υποβάλουν αίτηση και η εγγραφή γίνεται στο Παράρτημα του Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε που βρίσκεται στον τόπο της έδρας τους.
Άρθρο 7
Πηγές για την ενημέρωση του Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων είναι και οι παρακάτω:
α) το ΟΣΔΕ
β) η αίτηση για την ενιαία ενίσχυση
γ) κάθε άλλη πηγή του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων που τηρεί και ενημερώνει μητρώα ( Ε.Λ.Γ.Α., Τοπογραφική Υπηρεσία του Υπουργείου)
δ) άλλοι δημόσιοι φορείς (Υπουργείο Οικονομικών, Ε.Σ.Υ.Ε., Υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας, και Ναυτιλίας κλπ).
Άρθρο 8
Όλα τα στοιχεία του Μητρώου Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων που υποβάλλονται στον Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε, συγκεντρώνονται στην Διεύθυνση Πληροφορικής του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, στην οποία τηρείται σε ηλεκτρονική μορφή το συγκεντρωτικό Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων της Χώρας. Με απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων μπορεί να καθοριστεί άλλος φορέας ή αρμόδια υπηρεσία για τη συγκέντρωση, διαχείριση και εποπτεία του Μητρώου.
Άρθρο 9
Με τη δημοσίευση του Νόμου αυτού οι βάσεις δεδομένων του υπάρχοντος Μητρώου Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων που συντάχθηκε με βάση το άρθρο 1 του Ν. 2332/95 και η βάση δεδομένων του Συστήματος Υποστήριξης της Λήψης Αποφάσεων Σχεδιασμού Διαρθρωτικών μέτρων Αγροτικής Πολιτικής, ενοποιούνται σε μια ενιαία βάση δεδομένων, που στο εξής θα ονομάζεται Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων (ΜΑΑΕ). Η βάση αυτή θα περιλαμβάνει τόσο αλφαριθμητικές όσο και χαρτογραφικές πληροφορίες.
Η ενημέρωση αυτού θα γίνεται ηλεκτρονικά μέσω του δικτύου ηλεκτρονικών υπολογιστών του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και του Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε.
Τα υφιστάμενα κατά τη δημοσίευση αυτού του νόμου Μητρώα επιμέρους κλάδων ή καλλιεργειών, εφόσον δεν επιβάλλεται η χωριστή τήρηση τους από Κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή από τις ανάγκες εφαρμογής αυτών, μπορούν να εντάσσονται στο Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων και να διέπονται στο εξής από τις διατάξεις τους παρόντος με απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Άρθρο 10
Το άρθρο 1 του Ν. 2332/95 (Α΄ 181/95) καταργείται, πλην της παραγράφου 12 και των σχετικών εκδοθέντων σε εφαρμογή της παραγράφου αυτής, Κοινών Υπουργικών Αποφάσεων.
Άρθρο 11
Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός αν διαφορετικά ορίζεται στις επί μέρους διατάξεις του.
Παραγγέλλουμε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους.

Τους "σφάζουν" με το..............βαμβάκι!


Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗ,
Με τους αυτόχειρες να πλησιάζουν τους 200.000 σε μία δεκαετία, μια γενοκτονία νέας μορφής, με θύματα αποκλειστικά αγρότες, μαστίζει την Ινδία. Ηθικός αυτουργός: οι σπόροι γενετικώς τροποποιημένου βαμβακιού της Mονσάντο, που μόλυναν χωράφια και κατέστρεψαν σοδειές, οδηγώντας τους εξαθλιωμένους από τα χρέη βαμβακοκαλλιεργητές στο απονενοημένο διάβημα.
O Vinod ήταν ένας έμπειρος γεωργός στο χωριό Μποτοντάμ, που καλλιεργούσε για χρόνια βαμβάκι. Θα μπορούσε ίσως να συνεχίζει να είναι ένας επιτυχημένος επαγγελματίας και οικογενειάρχης, αν οι συνάδελφοί του στα γειτονικά χωράφια δεν άρχιζαν να καλλιεργούν γενετικώς τροποποιημένο (Γ.Τ.) βαμβάκι. Μοιραία, οι καλλιέργειές του επιμολύνθηκαν από μια «παράξενη ασθένεια» και ο ίδιος δεν ήξερε πώς να το αντιμετωπίσει. Ετσι, δανείστηκε χρήματα για να αγοράσει και εκείνος τον περίφημο σπόρο βαμβακιού BT Cotton της Monsanto (Μονσάντο). Το 2003 η σοδεία του πήγε «άπατη» και αυτοκτόνησε στα 40 του χρόνια. Η γυναίκα του αντιμετωπίζει το κοινωνικό στίγμα και ταυτοχρονα μεγαλώνει σήμερα τα πέντε παιδιά τους με ημερήσιο εισόδημα 0,6 ευρώ. «Ντρέπομαι για ό,τι μας συνέβη, αλλά καταλαβαίνω τον πατέρα μου», λέει ο 17χρονος γιος του, Rajkumar, που έμεινε ορφανός στα 11 του. Ο νεαρός Ινδός ξυπνάει κάθε μέρα στις 5.30 το πρωί και περπατάει μέχρι το σχολείο του. «Θέλω να γίνω δάσκαλος, θέλω να κάνω κάτι για τη μητέρα μου και να διασώσω την υπόληψη της οικογένειάς μου», δηλώνει. Η αυτοκτονία του Vinod δεν αποτελεί, δυστυχώς, μεμονωμένη περίπτωση: υπολογίζεται ότι από το 1998 έως και το 2008 έχουν προχωρήσει στο απονενοημένο διάβημα περίπου 200.000 αγρότες (στην πλειονότητα βαμβακοκαλλιεργητές) στην κεντρική Ινδία.
«Κάθε μέρα πάνω από τρεις αγρότες αυτοκτονούν πίνοντας φυτοφάρμακο, πηδώντας σε ορμητικά ποτάμια, κρεμώμενοι από δέντρα ή αυτοπυρπολούμενοι», είχε δηλώσει παλαιότερα σε συνέντευξή της η Vandana Shiva (Βαντάνα Σίβα), διεθνώς αναγνωρισμένη φυσικός και ακτιβίστρια. Το 2002 ήταν η χρονιά-σταθμός, οπότε και επίσημα άρχισε η καλλιέργεια γενετικώς τροποποιημένου βαμβακιού. «Στο διάστημα 2002 – 2007 υπολογίζουμε ότι ένας αγρότης κάθε τριάντα λεπτά αυτοκτονούσε», συμπληρώνει o P. Sainath, βραβευμένος Ινδός δημοσιογράφος που ασχολείται με τα αγροτικά θέματα. Η κατάσταση μέχρι σήμερα δεν έχει αλλάξει, απλώς δεν υπάρχουν ακόμα διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία λόγω του μεγάλου πληθυσμού της χώρας. «Οι αυτοκτονίες, στην πραγματικότητα, είναι περισσότερες», τονίζει ο δημοσιογράφος στο ΟΙΚΟ και προσθέτει: «Υπάρχουν και χιλιάδες αγρότισσες αυτόχειρες, οι οποίες λόγω εθιμικού δικαίου δεν είναι ιδιοκτήτριες γης και επομένως δεν θεωρούνται αγρότισσες, γι’ αυτό και δεν καταγράφονται». Δεν είναι, άλλωστε, λίγα και τα ζευγάρια που πέρασαν μαζί στην… άλλη πλευρά.
Ασύλλυπτη τραγωδία

«Στην ιστορία της Ινδίας ποτέ δεν είχαμε κύματα αυτοκτονιών· αυτό το φαινόμενο εμφανίστηκε την τελευταία δεκαετία με την παγκοσμιοποίηση της αγοράς. Μεταξύ άλλων, απελευθερώθηκε και η πώληση σπόρων, με συνέπεια να επιτρέπεται σε εταιρείες, όπως η Cargill και η Moνσάντο, να πωλούν ανεξέλεγκτα σπόρους που δεν είχαν αποδειχτεί ασφαλείς… Αλλά αυτά σχετίζονται με μια νεοφιλελεύθερη πολιτική», σχολιάζει ο κ. Sainath. «Δυστυχώς, είχαμε δεκάδες χιλιάδες αυτοκτονίες αγροτών και πριν από την έναρξη των γενετικώς τροποποιημένων καλλιεργειών στην πατρίδα μου», διευκρινίζει. Η αγροτική πολιτική στην Ινδία τα τελευταία είκοσι χρόνια ήταν τόσο αντιλαϊκή, που στο διάστημα 1991 – 2001, 8 εκατομμύρια αγρότες εγκατέλειψαν το επάγγελμα. Το σύστημα άρδευσης άρχισε να ιδιωτικοποιείται, οι επενδύσεις στην ύπαιθρο μειώθηκαν. Πολλές τράπεζες έκλειναν τα υποκαταστήματά τους εκεί, δυσχεραίνοντας το δανεισμό και ωθώντας τους παραγωγούς σε τοκογλύφους. Οι βαμβακοκαλλιεργητές, ωστόσο, υπήρξαν ανέκαθεν οι πλέον αδικημένοι μεταξύ των αγροτών. «Η πλειονότητά τους, που δραστηριοποιούνταν σε φτωχές και άνυδρες περιοχές της χώρας, δεν τύγχανε της ίδιας πολιτικής στήριξης με τους παραγωγούς ζαχαροκάλαμου», περιγράφει. Ετσι, «εγκλωβίστηκαν στη μεταβλητότητα των διεθνών τιμών και είδαν το κόστος παραγωγής τους να εκτοξεύεται στα ύψη». Το 1991, η τιμή για ένα κιλό σπόρους ήταν 9 ρουπίες (0,166 ευρώ) και το 2004 οι γεωργοί πλήρωναν για 450 γραμμάρια σπόρο BT Cotton 1.650 με 1.800 ρουπίες (30,46 με 33,23 ευρώ).
«Η κρατική παρέμβαση που συγκράτησε την τιμή ήλθε πολύ αργά. Η ζημιά είχε ήδη γίνει», σχολιάζει ο Ινδός δημοσιογράφος. Η Ινδία έχει παράδοση στην καλλιέργεια βαμβακιού – μετά την Κίνα είναι η δεύτερη παραγωγός χώρα παγκοσμίως. Τη δεκαετία του ‘80, οι αγρότες δελεάστηκαν από τα πολλά υποσχόμενα υβρίδια, τα οποία πολλοί εισήγαγαν στις καλλιέργειες βαμβα- κιού. Το 1998, η Μονσάντο αρχίζει συνεργασία με την ινδική Mohyco με στόχο τη δημιουργία και την προώθηση στην αγορά Γ.Τ. βαμβακιού. Πολλές εγχώριες εταιρείες έσπευσαν να συνεργαστούν με τον αμερικανικό κολοσσό, ενώ οι διαφημιστικές «επιστράτευσαν» το βαρύ πυροβολικό τους: οι Ινδοί βομβαρδίστηκαν από όλα τα Μέσα με σποτ όπου πρωταγωνιστούσαν αγαπημένοι ηθοποιοί του Μπόλιγουντ. Τους έταζαν μεγαλύτερη σοδειά με λιγότερο νερό και ελάχιστους εχθρούς. «Spay less, profit more-Monsanto seeds», ευαγγελιζόταν ένα από τα πολλά διαφημιστικά σλόγκαν. Τι άλλο να ονειρεύεται ένας αγρότης; Στην επίσημη σελίδα του Foundation for Biotechnology Awareness and Education, γίνεται διθυραμβική αναφορά στην επιτυχία του BT Cotton στην Ινδία: τα τρία αρχικά υβρίδια του BT Cotton το 2002 έγιναν 131 το 2007 και η σοδειά του αγρότη αυξήθηκε κατά 46%! Η Vandana Shiva χαρακτηρίζει το όλο σχέδιο ως τη «μεγαλύτερη επιστημονική απάτη» που έπληξε ποτέ την πατρίδα της… ‘
Σπόροι και φυτοφάρμακα
«Το υψηλό κόστος των σπόρων συνδέεται με το υπέρογκο κόστος των φυτοφαρμάκων, γιατί αυτού του είδους οι σπόροι χρειάζονται χημικά», επισημαίνει η κάτοχος του εναλλακτικού Νομπέλ Ειρήνης το 1993. «Επιπλέον, οι ακριβοί αυτοί σπόροι πρέπει να αγοράζονται κάθε χρόνο, γιατί είναι έτσι σχεδιασμένοι, ώστε να μην επαναχρησιμοποιούνται/αναπαράγονται», συμπληρώνει. Σε περίπτωση που ένας αγρότης αλλάξει γνώμη, δεν μπορεί να κάνει αγρανάπαυση και να επανέλθει στην παλιά «συμβατική» του καλλιέργεια. «Με την καλλιέργεια του BT Cotton εμφανίστηκαν νέες ασθένειες στο βαμβάκι, που εδώ και 300 χρόνια δεν τις ξέραμε», καταγγέλλει ο Ram Kalaspurka. «Aυτές οι ασθένειες σκότωσαν κάποια είδη δέντρων όπως τα μάνγκο και τις λεμονιές».
Ο ίδιος, πρόεδρος του Οrganic Cotton Association, είναι πεπεισμένος πως οι Γ.Τ. σπόροι έχουν εισέλθει ευρέως στην αγροτική παραγωγή της Ινδίας. Προ ολίγων ημερών, ωστόσο, και ενώ οι Ινδικές Ρυθμιστικές Αρχές τον Οκτώβριο του 2009 είχαν δώσει το «πράσινο» φως για την καλλιέργεια μιας μεταλλαγμένης μελιτζάνας, της λεγόμενης BT brinjal της Mονσάντο, ο υπουργός Περιβάλλοντος Ζαϊράμ Ράμες αποφάσισε να επιβάλει μορατόριουμ στην κυκλοφορία της. Αρχισαν άραγε οι «προύχοντες» της Ινδίας να λαμβάνουν το «μήνυμα»; Το σχέδιο, που είχε ήδη ξεκινήσει να εφαρμόζεται πειραματικά, δέχτηκε σφοδρή κριτική από περιβαλλοντικές οργανώσεις, αριστερούς πολιτικούς και σκληροπυρηνικούς ινδουιστές, προς το παρόν πάντως έχει παγώσει: «Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υπάρξει βιασύνη. Το μορατόριουμ θα συνεχιστεί όσο χρειάζεται, προκειμένου να εδραιωθεί η εμπιστοσύνη του κοινού, κατέληξε ο Ράμες.
Θύτες και θύματα
Πολλοί χαρακτηρίζουν το φαινόμενο των μαζικών αυτοκτονιών σαν μια γενοκτονία νέας μορφής, που μαστίζει τις αγροτικές περιοχές της χώρας όπου ζει το 70% του πληθυσμού της. Σύμφωνα ωστόσο, με τον Sudhir Goel, στέλεχος της κυβέρνησης, η οποία φέρεται να προσυπέγραψε την προώθηση αυτής της μορφής γεωργίας, για τους θανάτους «δεν πρέπει να κατηγορούμε το BT Cotton. Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τη διαφήμιση· άλλωστε, δεν παραπλανούν τους καταναλωτές. Αναφέρουν, όπως εξάλλου γράφεται και στη συσκευασία, ότι για να έχεις καλή απόδοση, πρέπει να έχεις ένα καλό χωράφι, που να διαθέτει καλό αρδευτικό σύστημα». Από την άλλη πλευρά, ο βαμβακοπαραγωγός Akki Ramulu, στο χωριό Mallapuran, έχει αντίθετη άποψη. Καλλιέργησε τον επίμαχο σπόρο σε 4 στρέμματα και περίμενε να έχει σοδειά 1.800 κιλά, όπως του είχε υποσχεθεί η εταιρεία.
Ωστόσο, η παραγωγή του μόλις που έφτασε τα 200 κιλά και το φυτό, που παλιά είχε 100 κάψουλες, τώρα είχε το πολύ 20 με 30. Στον ίδιο και στους συγχωριανούς του, οι πωλητές είχαν πει ότι δεν χρειάζονται καθόλου φυτοφάρμακα. «Τα ζωύφια δεν μπορούσαμε να τα ελέγξουμε ούτε με ζιζανιοκτόνα», δηλώνει στην Greenpeace. «Είναι αλήθεια ότι τους πρώτους τρεις μήνες δεν είδαμε καθόλου το κόκκινο σκουλήκι, όταν όμως μας επισκέφτηκε, δεν μπορούσαμε να το «μαζέψουμε»». Ο Akki ψέκασε πέντε φορές με κάθε είδους φυτοφάρμακο (ακόμα και τα απαγορευμένα στον δυτικό κόσμο, λόγω τοξικότητας, Monocrotophus και Endosulfan), αλλά διαπίστωσε ότι ήταν ανώφελο, και έτσι σταμάτησε. Σήμερα πια θεωρεί τον εαυτό του τον μεγάλο χαμένο. Υπολογίζει ότι ξόδεψε 12.000 ρουπίες, δηλαδή 188,64 ευρώ, και εισέπραξε μόλις 2.000 ρουπίες, δηλαδή 31,44 ευρώ.
«Παιχνίδι» εις βάρος των αγροτών
«Οταν η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται να μας προστατέψει, εμείς πώς μπορούμε να αμυνθούμε;» αναρωτιέται ο εξαπατημένος αγρότης. Το μόνο μέτρο που η ινδική κυβέρνηση πήρε για να «σώσει» την κατάσταση ήταν η διαγραφή χρεών. «Ηταν, ωστόσο, ένα αμφιλεγόμενο μέτρο, αφού δεν συνυπολόγιζε τα χρέη σε τοκογλύφους, παρά μόνο στην τράπεζα. Παράλληλα, ίσχυσε μόνο για αγρότες που είχαν στην ιδιοκτησία τους συγκεκριμένα στρέμματα, χωρίς να λαμβάνει υπ’ όψιν τις διαφορές από περιοχή σε περιοχή», εξηγεί ο P. Sainath. Εν ολίγοις, το μέτρο ανακούφισε ελάχιστους αγρότες. Το απόσταγμα της εμπειρίας τους με το BT Cotton είναι σημαντικό. Οπως παρατήρησαν οι χωρικοί στο Mallapuran, οι αντιπρόσωποι της εταιρείας τούς επισκέπτονταν τακτικά στην αρχή, με το που άρχισαν όμως τα προβλήματα, μεμιάς έγιναν άφαντοι. Τους υποσχέθηκαν αποζημίωση και έκπτωση στο σπόρο την επόμενη χρονιά, μόνο και μόνο για να αποφύγουν την κατά πρόσωπο αντιπαράθεση μαζί τους.
Οι αγοραστές βαμβακιού, από την άλλη, αρνούνταν να προμηθευτούν το μεταλλαγμένο βαμβάκι και έθεταν τον όρο να το αναμείξουν με άλλες ποικιλίες. Οι κάψες ή τα καρύδια του BT Cotton ήταν μικρότερα από τα συνηθισμένα και η ίνα κοντύτερη. Οι βαμβακοκαλλιεργητές αντιλήφθηκαν το «παιχνίδι» που παίχτηκε εις βάρος τους και αποφάσισαν την επόμενη χρονιά να μην το αγοράσουν. Χιλιάδες άλλοι συνάδελφοί τους, όμως, δεν είχαν δικαίωμα για «παραστρατήματα». Αθώοι και αδαείς, πίστεψαν τις υποσχέσεις, πήραν δάνεια, τα οποία δεν μπορούσαν να αποπληρώσουν εξαιτίας της συνεχώς μικρότερης σοδειάς. Εισήλθαν σε έναν φαύλο κύκλο, από τον οποίο μόνο πεθαίνοντας μπόρεσαν να βγουν. «Για την κυβέρνηση είμαστε μυρμήγκια, είτε ζούμε είτε πεθάνουμε είναι το ίδιο», λέει με απογοήτευση ένας Ινδός αγρότης σε βίντεο στο YouTube, που έχει κάνει το γύρο του κόσμου. Και όλα αυτά, τη στιγμή που οι αυτοκτονίες γυναικών και αντρών συνεχίζονται στην Ινδία για χρέη ακόμα και 900 ευρώ…
Το «αμαρτωλό» Bt Cotton
Μπορεί η οικονομία της Ινδίας να αναπτύσσεται γοργά, αλλά η γεωργία είναι η… αχίλλειος πτέρνα της, καθώς εκατοντάδες εκατομμύρια αγροτών έπεσαν θύματα των Γ.Τ. σπόρων της Μoνσάντο. Πώς όμως ο «θαυματουργός» σπόρος τούς οδήγησε στην καταστροφή; Οι επιστήμονες εισήγαγαν στο προϊόν αυτό μια ουσία βακτηριακής προέλευσης, την Bacillus thuringiensis. Αρχικός «στόχος» ήταν το βαμβάκι να παράγει τη δική του τοξίνη, η οποία με τη σειρά της θα εξουδετέρωνε το κόκκινο σκουλήκι, τον υπ’ αριθμόν ένα εχθρό της καλλιέργειας. Τα πράγματα, όμως, δεν πήγαν έτσι ακριβώς όπως υπολόγιζαν οι βιοτεχνολόγοι, καθώς το εν λόγω σκουλήκι αναπτύσσει συνεχώς μεγαλύτερη ανθεκτικότητα. Ταυτόχρονα, η εξουδετέρωσή τoυ απαιτεί συνεχώς νέα, διαφορετικής τεχνολογίας, παρασιτοκτόνα.
Παράλληλα, μια σειρά «εχθρών» του βαμβακιού συνεχίζουν να πλήττουν την παραγωγή ανενόχλητοι, ενώ οι πιθανότητες επιμόλυνσης (μέσω μελισσών ή άλλων εντόμων) δεν είναι αμελητέες. Kαι όπως απέδειξε το Ινστιτούτο Προστασίας Φυτών στην Κίνα, όπου και εκεί καλλιεργείται συστηματικά το BT Cotton, μόνο ύστερα από 12 ή 13 σοδειές η τοξίνη που παράγει ο καρπός εξασθενεί!
Αυτοί που πάνε κόντρα στο ρεύμα

Navdanya: «Πνευματικό παιδί» της Vandana Shiva, είναι ένα δίκτυο που προωθεί τη βιοποικιλότητα και προστατεύει τους καλλιεργητές. Οργανώνει τη διατήρηση και την ανταλλαγή σπόρων, υποστηρίζει τη βιολογική καλλιέργεια. Παράλληλα και σε συνεργασία με το Schumacher College της Μεγάλης Βρετανίας, λειτουργεί ένα εκπαιδευτικό κέντρο για αγρότες, το «Πανεπιστήμιο της Γης» (Earth College), που μέσω των σεμιναρίων του προσπαθεί να μυήσει τους συμμετέχοντες σε γεωργικές πρακτικές, φιλικές προς το περιβάλλον. Πληροφορίες:http://www.navdanya.org
Fair Trade: Αναγνωρίζει τη μεγάλη πτώση της τιμής πώλησης του βαμβακιού τα τελευταία είκοσι χρόνια (με αποκορύφωμα τη χρονιά 2001 – 2002), που προκαλεί σοβαρές κοινωνικές αναταράξεις σε αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Ινδία. Από το 2004 η οργάνωση καθιέρωσε σταθερές τιμές πώλησης του προϊόντος, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις επιμέρους συνθήκες καλλιέργειες και τις εν γένει ιδιαιτερότητες κάθε παραγωγού χώρας. Από το 2005, στην Ινδία οργανώθηκε η Agrocel Pure and Fair Cotton Grower’s Association με συμμετοχή 20.000 αγροτών σε έξι πολιτείες της χώρας. «Δεν έχω μορφωθεί, θέλω όμως τα παιδιά μου να πάνε σχολείο. Χάρη στις τιμές της Fair Trade, μπορώ να το κάνω», λέει με ικανοποίηση ένας Ινδός βαμβακοπαραγωγός.
Η πανίσχυρη ΜΟΝΣΑΝΤΟ
Ο αμερικανικός γίγαντας της αγρο-βιοτεχνολογίας ελέγχει το 90% των γενετικώς τροποποιημένων φυτών και σπόρων, και κατέχει τα ρεκόρ βιομηχανικής μόλυνσης και μηνύσεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Από το 1901, οπότε ιδρύθηκε στο St. Louis του Μιζούρι, δεν έχει σταματήσει να παράγει άκρως επικίνδυνα προϊόντα για την ανθρώπινη υγεία, τα οποία καταλήγουν να απαγορεύονται από δημόσιους φορείς, αφού προηγουμένως έχουν προκαλέσει σημαντικά προβλήματα. (πηγή)

Η λαϊκίζουσα κυρία Διαμαντοπούλου



Έχοντας θητεύσει αρκετά χρόνια στην εκπαίδευση, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό, είχα όλη την καλή διάθεση να διαβάσω τις αλλαγές που μας προτείνει η κ. Άννα Διαμαντοπούλου.
Ύστερα είδα την κεντρική αναφορά της μεταρρύθμισης, την κατάργηση  του 10 ως βάση  για την είσοδο στα Πανεπιστήμια. Απογοητεύτηκα.
Μια ρύθμιση που  αποθεώνει την ήσσονα προσπάθεια, κατοχυρώνει  την ..ισότητα προς τα κάτω και θωπεύει αυτιά!
Η αποθέωση του λαϊκισμού!
Όποιες φιλοδοξίες και να έχεις για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, όταν χαμηλώνεις τόσο πολύ τις απαιτήσεις, δε θα αποκτήσεις ποτέ παιδεία υψηλού επιπέδου!
Ήθελα να ρωτήσω την κυρία Διαμαντοπούλου το  εξής:  ο γιός της   παρακολουθεί ιδιωτικό σχολείο και μάλιστα το περίφημο πρόγραμμα I.B., που σημαίνει ότι  δεν θα δώσει εισαγωγικές εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο, σ’ αυτόν λοιπόν το πρόγραμμα,  ποια είναι η  βάση για να περάσεις ένα μάθημα;
Μπορείς να  γίνεις δεκτός με βαθμολογία 10;

Για να μην σας κουράζω. Η απάντηση είναι όχι!
Αφού, λοιπόν ένα  προπαρασκευαστικό για τα  ξένα πανεπιστήμια πρόγραμμα, θέτει ως προϋπόθεση  βαθμολογία  πάνω από 10, στο δημόσιο πανεπιστήμιο γιατί  χαμηλώνουμε τόσο πολύ τον πήχη;
Μια απάντηση είναι γιατί γεμίσαμε τη χώρα  με τμήματα και  ιδρύματα τα οποία κανένας φοιτητής δεν ενδιαφέρεται να παρακολουθήσει.
Διορίσαμε και καθηγητές.
Ε, πρέπει να βρούμε και φοιτητές!
Και πώς το κάνουμε αυτό; Χαμηλώνουμε τα κριτήρια εισόδου!
Κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει αυτή η βιομηχανία παραγωγής …αγράμματων φοιτητών.
Ως χώρα ξοδεύουμε 12 δις, ευρώ για την Παιδεία. 
Η «δωρεάν» παιδεία κοστίζει 6000 ευρώ ανά μαθητή-φοιτητή, μαζί με τα λεφτά που ξοδεύουν οι γονείς απ’ ευθείας από τη τσέπη τους!
Όλα αυτά με αποκαρδιωτικά αποτελέσματα.
Το 2006 στο διεθνή διαγωνισμό PISA  στον οποίον συμμετέχουν μαθητές από 57 χώρες του ΟΟΣΑ, τα ελληνόπουλα ήρθαν στην  36η θέση στην κατανόηση κειμένου, την 38η θέση στις θετικές επιστήμες και την 39η θέση στα μαθηματικά. Αυτό σημαίνει ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα «βγάζει» παιδιά τα οποία είναι  «λειτουργικά αναλφάβητα».
Μήπως ήρθε ο καιρός να ασχοληθούμε σοβαρά με το τι είδους παιδεία θέλουμε; Αν θέλουμε μια παιδεία υψηλού επιπέδου, δεν ξεκινάμε χαμηλώνοντας τα κριτήρια εισόδου στο Πανεπιστήμιο. Μάλλον το αντίθετο έπρεπε να κάνουμε!
Κώστας Ροδινός
Υ.Γ. Προσωπικά θεωρώ τις  Εισαγωγικές Εξετάσεις έναν  άχρηστο και ξεπερασμένο θεσμό, που τον  διατηρούμε μόνο και  μόνον για να συντηρούμε, μέσω των φροντιστηρίων και των ιδιαιτέρων μαθημάτων, την πληθώρα εκπαιδευτικών, που το σύστημά μας δεν μπορεί να απορροφήσει. Πως θα επιλέγουν τα Πανεπιστήμια τους  φοιτητές τους. Υπάρχουν πολλά και δοκιμασμένα συστήματα, έχουμε τη θέληση να επιλέξουμε ένα;  (πηγή)